تحريم

دكتري داريم كه شايد زياد ذكر خيرش كنم و از اين رو برچسبي را به ايشان اختصاص مي دهم تحت عنوان دكتر سين.
نه خيلي جدي ولي نه خيلي هم شوخي، هر اتفاق مهمي كه در دنيا مي افتد، البته در حوزه ي سياست و اقتصاد و اين چيزها، آقاي جيم از دكتر سين مي پرسد: «آقاي دكتر، تحليل شما چيست؟» اگر هم ايشان يا من چيزي نپرسيم، خودشان تشريف مي آورند به اتاقمان و تحليلشان را از شرايط مي فرمايند.
امروز هم آمدند و گفتند:
خب به سلامتي ايران هم تحريم شد. امروز با يك نفر كه دكتراي حقوق بين الملل داشت صحبت مي كردم و مي گفت «ما از اين كه ايران تحريم شده هيچ نگراني نداريم چرا كه مي دانستم چنين خواهد شد. آنچه ما را نگران كرده اين چنين تصويب شدن قطعنامه است؛ 15 رنگ موافق بدون حتي يك راي ممتنع. اين در رويه ي سياست بدين معناست كه پس از اين هم كسي نمي تواند با اين اجماع يك پارچه مخالفت كند و هرچند قطعنامه ي امريكا به نسبت تلطيف شد ولي در عوض كاملا قرص و محكم است».
آقاي جيم پرسيد: «جناب دكتر تحليلتان از اوضاع چيست؟» و ايشان فرمودند: «آقايان تا آخرين مرحله هم ادامه خواهند داد و حتي شايد يك آزمايش اتمي هم انجام دهند، ولي نهايتا دستها را بالا مي برند و مي گويند تسليم! مثل ليبي».